صحیفه سجادیه، دعای هفتم

دعای ۷ صحیفه: وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّهٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ، مُلِمَّهٌ وَ عِنْدَ الْکَرْبِ: یَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِکَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ. فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَهٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَهٌ.
ترجمه:
اى آنکه گره هر سختى بدست او گشوده شود، و اى آنکه تندى سختیها بدست او مى‌شکند، اى آنکه راه بیرون شدن از تنگى و رفتن به سوى آسایش از او خواسته شود.دشواریها به لطف تو آسان گردد، و اسباب هر کارى به لطف تو سبب شوند، و قضا به قدرتت جریان گیرد، و همه چیز به ارادۀ تو روان شود. تنها به خواست تو بى آنکه فرمان دهى همه چیز فرمان برد، و هر چیز محض اراده‌ات بى آنکه نهى کنى از کار باز ایستد. در تمام دشواریها تو را مى‌خوانند، و در گرفتاریها به تو پناه مى‌آورند، غیر از بلایى که تو دفع کنى بلایى دور نشود و غیر از آن گرفتارى که تو بر طرف کنى، هیچ گرفتارى بر طرف نشود.